Kontynuacja Zlikwidowanego Forum Głubczycka

Zatorski

Ze dziwieniem dowiedziałem się (z NGG ) że mieszkańcy Lisięcic wbrew logice postawili zachować nazwę ulicy zbrodniarza Roli-Żymierskiego, który "zasłużył się" największa ilością wyroków śmierci wykonanych na własnych żołnierzach.

Tym którym chce się czytać poniżej wkleję z Wikipedi kilka zdań o tfu generale

[link widoczny dla zalogowanych]

Zatorski

6 września 1927 został skazany na 5 lat więzienia za nadużycia finansowe przy dostawach dla armii dokonywanych przez firmę "Protekta" (maski przeciwgazowe)[4], pozbawiony odznaczeń, zdegradowany i wydalony z zawodowej służby wojskowej, przebywał w więzieniu na warszawskim Mokotowie i w Cieszynie do 1931. Wówczas nawiązał pierwsze kontakty z komunistami, porzucając wyznawane wcześniej poglądy polityczne. Jednym z sędziów orzekających w procesie Żymierskiego, był mjr Stanisław Kudelski (zamordowany w Auschwitz w 1942).
mjr Stanisław Kudelski

W późniejszym okresie przebywał we Francji (do 1938), gdzie wstąpił do Komunistycznej Partii Polski. W 1932 zwerbował go do współpracy sowiecki wywiad NKWD (lub wywiad Armii Czerwonej[5][6]), które następnie w 1937 roku (w chaosie spowodowanym terrorem wielkiej czystki) zerwało z nim kontakty podejrzewając Żymierskiego o dezinformację. Żymierski dostarczał NKWD informacje na temat organizacji i wyszkolenia Wojska Polskiego, transakcji Ministerstwa Spraw Wojskowych we Francji a także werbował agentów dla wywiadu ZSRR z korpusu oficerskiego WP[7].

W latach 1931-1938 kontakty z wywiadem ZSRR nawiązali trzej bracia Żymierskiego – Jan, Józef i Stanisław[5]. W 1940, Józef i Stanisław Żymierscy zostali we Francji zaprzysiężeni w konspiracyjnej organizacji Związek Walki Zbrojnej i wyprawieni jako kurierzy do Lwowa i Warszawy z dokumentami wojskowymi dla krajowych struktur ZWZ. Pochwyceni przez sowiecki patrol w miejscowości Horodenka (w nocy z 11 na 12 stycznia 1940), przekazali sowieckiemu wywiadowi dane organizacyjne ZWZ (w tym obsadę personalną dowództwa), klucze szyfrujące meldunki, sygnały wywoławcze i godziny pracy radiostacji, oraz umowne znaki polskich kurierów i emisariuszy przybywających z Paryża do kraju z zadaniami wywiadowczymi[5]. Obaj bracia po 1945 wstąpili do Ludowego Wojska Polskiego, gdzie dosłużyli się stopnia pułkownika.

W październiku 1938 roku wrócił do Polski. W 1939 roku bezskutecznie ubiegał się o powrót do wojska. W czasie okupacji niemieckiej utrzymywał kontakty z komunistyczną grupą "Młot i Sierp". Jesienią 1939 roku wyrobił sobie fałszywe dokumenty na nazwisko Zwoliński – posługiwał się nim w czasie okupacji. Według oficjalnej biografii Żymierskiego, wydanej anonimowo w PRL w 1986 (ze wstępem gen. Jaruzelskiego), w lutym 1940 roku konspiracyjny sąd obywatelski złożony ze zdecydowanych antypiłsudczyków[8] uznał aresztowanie i wyrok z 1927 roku za polityczny i zrehabilitował Żymierskiego. Sąd obywatelski, prawdopodobnie nie miał świadomości, iż Żymierski był wówczas agentem sowieckiego wywiadu NKWD, a decyzja sądu nie miała znaczenia i mocy prawnej w świetle obowiązującego prawa karnego II Rzeczypospolitej, gdyż jedynymi organami sądowniczymi mogącymi w warunkach okupacyjnych uniewinnić Żymierskiego był działający od maja 1940 system sądownictwa konspiracyjnego Polskiego Państwa Podziemnego (powołany z ramienia jedynego legalnego wówczas Rządu RP na uchodźstwie – kontynuatora przedwojennych struktur państwa polskiego) – np. działające w okupowanym kraju od listopada 1941 Wojskowe Sądy Specjalne lub utworzone lipcu 1942 Cywilne Sądy Specjalne przy Delegaturze Rządu na Kraj.

Po zakończonej II wojnie światowej usiłowano przedstawiać Żymierskiego jako ofiarę represji politycznych, nie odnosząc się do kryminalnych zarzutów przeciwko niemu. Niektórzy komunistyczni publicyści i badacze przemilczali ten epizod z życia Żymierskiego lub pisali, iż w 1927 "wyjechał z kraju"[7]. Również zdaniem polskiego historyka Andrzeja Garlickiego zaplecze polityczne skompromitowanego aferą korupcyjną Żymierskiego celowo usiłowało przedstawiać go wyłącznie jako ofiarę zemsty sanacji za udział Żymierskiego w walkach przeciwko Piłsudskiemu w okresie zamachu majowego z 1926[9].

W 1940 ponownie zaoferował swoje usługi wywiadowi sowieckiemu[7], lecz ten skontaktował się z nim dopiero w 1942 poprzez członka siatki NKWD Józefa Małeckiego ps. "Sęk"[7] (oficjalnie członka sztabu Gwardii Ludowej). Żymierski miał za zadanie dostarczanie informacji o polskim podziemiu niepodległościowym[7], próbując zostać członkiem organizacji konspiracyjnych (ZWZ, Bataliony Chłopskie, NSZ), nigdzie jednak nie udało mu się dostać z uwagi na kryminalną przeszłość. Żymierski nawiązał m.in. kontakt ze Związkiem Jaszczurczym, jednak po pewnym czasie zerwał z nim kontakty. W 1940 podjął kolejną próbę przeniknięcia do struktur podziemia, kontaktując się z Komendą Główną ZWZ, jednak gen. Stefan Rowecki "Grot" oferty tej nie przyjął. W 1941 ponownie skontaktował się z jednym z przedstawicieli ZWZ (za pośrednictwem jednego z działaczy Stronnictwa Ludowego), Stefanem Korbońskim (działającym w Politycznym Komitecie Porozumiewawczym przy ZWZ), który nie zgodził się na negocjacje z Żymierskim[10].

Według relacji Józefa Światły, zbiegłego na zachód oficera MBP, Żymierski z polecenia sowieckich przełożonych miał nawiązać w Warszawie współpracę z niemiecką tajną policją państwową, a w zasadzie policją polityczną Gestapo[7][11], dopiero wtedy przeszedł do działań w PPR (jako członek niejawny[12]).

Od wiosny 1943 związany z PPR (był członkiem niejawnym), Gwardią Ludową, a później Armią Ludową. Od maja 1943 doradca ds. wojskowych w Sztabie Głównym GL jako generał "Józef". 1 stycznia 1944 mianowany naczelnym dowódcą Armii Ludowej pod pseudonimem "Rola". Od 21 lipca 1944 generał broni (z pominięciem stopnia generała dywizji) i Naczelny Dowódca Wojska Polskiego.

Polska Ludowa [edytuj]

1944-1947 jako dowódca Armii Ludowej (do lipca 1944) i naczelny dowódca WP – m.in. zatwierdzał wyroki śmierci na żołnierzy AK wydawane przez Sądy Wojskowe PKWN. Był członkiem Prezydium KRN, 1944 kierownik Resortu Obrony Narodowej PKWN, 1944-1949 Minister Obrony Narodowej – podwładni Żymierskiego twierdzili, iż pełniąc tę funkcję, sprzeciwiał się sowietyzacji polskiego wojska[13].
Wikiźródła
Zobacz w Wikiźródłach tekst
Ulotka Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj, dotycząca marszałka Michała Żymierskiego, z 1945 roku

3 maja 1945 nadano mu stopień marszałka Polski [14]przeciwko czemu zaprotestowała Delegatura Sił Zbrojnych na Kraj, wydając drukiem ulotkę w której potępiła Żymierskiego jako "zdrajcę" w służbie sowieckiej, zarzucając mu brak kompetencji dowódczych oraz obwiniając za 60-procentowe straty 1 Armii Wojska Polskiego w czasie walk z Niemcami na Pomorzu[15].

16 czerwca 1945, gdy nasiliły się kontrowersje odnośnie ustalenia granicy z Czechosłowacją, wydał rozkaz operacyjny nr 00336 nakazujący zbrojne zajęcie Zaolzia[12]. Rozkaz został wstrzymany decyzją władz politycznych. Uczestnik konferencji poczdamskiej w składzie delegacji polskiej. Jako naczelny dowódca Wojska Polskiego i Minister Obrony Narodowej (1944-1949), przewodniczący Państwowej Komisji Bezpieczeństwa (od 1946) – w okresie stalinizmu był współodpowiedzialny[16] za użycie wojska do pacyfikacji społeczeństwa, prześladowania żołnierzy podziemia niepodległościowego (głównie z Armii Krajowej), żołnierzy LWP wcześniej służących w AK lub Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie oraz cywilów skazywanych z powodów klasowych, etnicznych lub politycznych na kary wieloletniego więzienia lub śmierć (np. przez sądy wojskowe WSR na podstawie dekretów PKWN).

Michał Rola-Żymierski osobiście zatwierdzał[12] liczne wyroki śmierci na przedwojennych oficerów Wojska Polskiego, którzy zostali osądzeni przez sądy komunistyczne (jego podpis widnieje na ok. 100 wydanych wyrokach śmierci), aprobował także zbrodnicze działania Głównego Zarządu Informacji, m.in. na jego wniosek z dnia 26 września 1946 Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej pozbawił obywatelstwa grupę 76 polskich oficerów (na czele z gen.Władysławem Andersem, Stanisławem Kopańskim i Stanisławem Maczkiem), którzy podjęli służbę w Polskim Korpusie Przysposobienia i Rozmieszczenia w Wielkiej Brytanii.
Grób Michała Roli-Żymierskiego na Powązkach

W 1949 roku usunięty z funkcji Ministra Obrony Narodowej. Był zwolennikiem i realizatorem tezy, że przedwojenni oficerowie WP powinni mieć dostęp do najwyższych stanowisk w powojennej armii, zaś oficerowie Armii Czerwonej powinni stopniowo ją opuszczać i wracać do ZSRR - przewidywał pełne ich wycofanie do 1952 roku.[potrzebne źródło]

W latach 1952-1955 ponownie znalazł się w więzieniu z powodów politycznych, w ramach czystek stalinowskich został fałszywie oskarżony o współpracę z obcym wywiadem i skazany na śmierć. 19 sierpnia 1955 został zwolniony i zrehabilitowany. Śledztwo zostało umorzone w kwietniu 1956. Po zwolnieniu nie odegrał już istotnej roli w wydarzeniach w kraju, zajmując od grudnia 1956 do 1967 podrzędne stanowisko wiceprezesa Narodowego Banku Polskiego. W 1981 poparł publicznie wprowadzenie stanu wojennego w Polsce[17]. Pozostawał członkiem PZPR do 1986, jednak fakt jego członkostwa w tej partii ujawniono publicznie dopiero w 1981, kiedy na IX Nadzwyczajnym Zjeździe PZPR wszedł w skład Komitetu Centralnego. W 1974 został prezesem honorowym ZBOWiD. Zmarł w 1989 w wieku 99 lat, jego grób na warszawskich Powązkach nieznani sprawcy dwukrotnie oblewali czerwoną farbą[13].

Joe

Kamyk

II-ga Armia WP jak każda inna armia uczestnicząca w działaniach II-giej wojny światowej przeciwko hitlerowskim Niemcom była armią wyzwoleńczą,walczyli w jej szeregach Polacy - synowie polskiej ziemi,nie znali się na polityce,nie politykowali tylko z karabinem w ręku walczyli z okupantem wyzwalając podbite narody spod jarzma faszyzmu.
To między innymi dzięki NIM i przelanej przez NICH krwi możemy żyć w wolnej Polsce ,,, pamiętaj o tym Joe Idea

CZŁOWIEK ODDAJE NIERAZ ŻYCIE ZA DRUGIEGO CZŁOWIEKA
DLATEGO DRUGI CZŁOWIEK POWINIEN TO USZANOWAĆ

MarkII

Kamyk

Mark II napisał

Dzięki ich krwi 45 lat Moskal deptał nam kark. A czym tak naprawdę różnił się ustrój komunistyczny od faszyzmu? "Wyzwolono" nas z pod jednego jarzma żebyśmy wpadli w drugie, gorsze! Bo Nikt nie kolaborował z Niemcami a z Komuną sam wiesz ilu!

To nie dzięki ich krwi i nie przez nich moskal deptał nam kark,
tylko przez zwycięskich aliantów ( USA+Anglia + ZSRR ),to ONI
panowie powojennego świata oddali NAS pod jarzmo bolszewizmu,to ONI
podzielili Europę pomiędzy siebie,to ONI ustalili między sobą strefy wpływów,MY POLACY nie mieliśmy nic do gadania łącznie z polskim rządem emigracyjnym w Londynie.TAKA PRAWDA I TYLKO TAKA PRAWDA! Yellow_Light_Colorz_PDT_43

CZŁOWIEK CZŁOWIEKOWI ZGOTOWAŁ TEN LOS
ALIANT POLAKOWI ZGOTOWAŁ TEN LOS

funkykoval

Kamyk

[quote="funkykoval"]

funkykoval

[quote="Kamyk"]